شش پر

فارسی

(~. پَ)

اسم مرکب

1. نوعی گرز آهنین که دارای شش پهلو باشد.
2. چوبدستی ضخیم و کوتاه دارای سری گرد که به وسیلة خطوط به شش قسمت شده و بر آن میخ‌های درشت کوبیده باشند.

منابع

• فرهنگ لغت معین