شعفه

(شَ عَ فَ یا فِ)

عربی

1. شعفة

اسم

1. سر کوه، رأس جبل.
2. پاره‌ای از موی مجتمع در

فارسی

ریشه‌شناسی

• سریانی

1. باران نرم.
2. سر قلب، آن جا که به علاقة رگ آویزان است ؛

جمع

1. شعف، شعوف، شاف، شعفات.

منابع

• فرهنگ لغت معین