شمشیر‌هندی

فارسی

ریشه‌ لغت

• شاهنامه

آوایش

• /شَمشیر/هِندی/

اسم مرکب

شمشیر‌هندی

1. در زمان منوچهر یاد می‌شود و ظاهراً کیفیت عالی در جنگ داشته اما به نمی‌رسد محل ساخت آن هندوستان باشد.

   تو شستی به شمشیر هندی زمین/ به آرام بنشین و رامش گزین «فردوسی»

منابع

• شاهنامه