فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • عربی

آوایش

ویرایش
  • /صَبّاغ/

صباغ (منسوخ)

  1. رنگرز.
    شیخ یوسف‌بن‌صباغ میانه بالا و چشم‌هایی ریز و زنخی باریک و مثلث شکل داشت. «خداوند الموت»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین