صدابر

فارسی

حوزه: [عمومی]

1. وسیله‏ای که امواج صوتی را به جریان‌های الکتریکی تبدیل کند و برای انتقال یا تقویت صدا به کار رود.

منابع

«صدابَر» هم‌ارزِ «microphone (fr.)»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی