طاقی

فارسی

(ح

اسم مصدر

1. طاق بودن، مفرد بودن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

اسم

ص نسب.)

1. نوعی کلاه که به صورت طاق

استعاره

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

imparity

• fornicate
• anticline