عتغل

فارسی

ریشه شناسی

• بهاری

آوایش

• [عت/غَل]

اسم

عتغل

1. تخمین، حدود، یا تخمین زننده.

   گهَ بی عتغل وئور گِئورگ.

   بیا یه تخمین بزن بینیم.