عذرا

(عَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

1. عربی
2. عذراء

صفت

1. بکر، دوشیزه پاک و مطهر از القاب حضرت زهرا دختر محمد پیامبر(بتول عذرا)

1. گوهر سوراخ نشده.
2. 3 نام معشوقه یونانی وامق در افسانه وامق وعذرا

منابع

• فرهنگ لغت معین