عرض

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /عَرض/

اسم مصدر

عرض

1. نشان دادن بیان یا مطلبی به مقامی محترم یا بالاتر از خود با فروتنی و ادب.
2. آشکار کردن، نشان دادن. نمایاندن. ارائه.

اسم

عَرَض

1. (فلسفه)‎: آنچه جزء طبیعت یا ماهیت ذاتیِ چیزی نباشد، مانند زنگ برای جسم. مقابل جوهر.
2. آنچه که دوام و بقای نداشته باشد.
3. آنچه که قائم به دیگری است و از خود وجود مستقلی ندارد.
4. جانب، طرف، کرانه. پهنا. مدت، زمان.
5. مال ملت، بیت المال.
6. لاتین: ناخوشی، بیماری

اسم

عِرْض

1. شرف، ناموس، آبرو. متاع، کا

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین