(عَ)

فارسی

ویرایش

ریشه‌شناسی

فارسی

عزیز: این واژه که در عربی از ریشه عز ( با تشدید ز ) ساخته شده است، برگرفته از واژه ی اوستایی اَئُزه aoza به معنی گرامی داشتن است. پس عزیز واژه ای عربی شده یا معرب از پارسی است.

همتای پارسی آن اینهاست:

فری fri ( سغدی )

فریان faryān ( سغدی: fryān )

زرژیک zaržik ( سغدی: żržcik )

نازار ( لری ) .

آوایش

ویرایش
  1. عَ

گرامی، نازنین، دوست‌داشتنی

برگردان‌ها

ویرایش
ایتالیایی

tesoro

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین

caro

انگلیسی
turtledove