عشاق

(عُ شّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• اوستایی

صفت

1. جِ عاش

قید

1. شیفتگان.
2. یکی از دوازده مقام موسیقی ایرانی.

منابع

• فرهنگ لغت معین