غاوش

فارسی

(وَ یا وُ)

1. خیاری که برای تخم بگذارند تا بزرگ شود.
2. خوشة انگور رسیده که برای تخم نگه دارند. غاوشو و غاش نیز گویند.

منابع

• فرهنگ لغت معین