غوبنک

فارسی

(بَ نَ)

ریشه‌شناسی

از فارسی ماورا النهر، از ایرانی باستان. همریشه با پشتو غومبه «قارچ»، اسلوونیایی goba «قارچ»، روسی губка «اسفنچ».

اسم

1. نوعی از سماروغ.

توضیح

معنی این واژه فارسی ماورا النهری در فرهنگها به اشتباه گیاهی مانند اشنان ضبط شده که آن ناشی از برداشت غلط از معنی بیت شعری منسوب به شاعری ماورا النهری بوده است و معنی درست همانا سماروغ یا قارچ می باشد.