فارسی بریدن

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• فارسی‌بُر

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /فارسی/بُریدَن/

فعل

فارسی بریدن

1. مقابل راسته بریدن، بریدن آهن و تیر، به‌طوری‌که مقطع عمود بر طول آن نباشد. مورب بریدن. کج بریدن، برش زاویه‌دار.