فرستنده

فارسی

(فِ رِ تَ دِ یا دَ)

صفت فاعلی

1. آن که چیزی را به جایی می‌فرستد، گسیل دارنده.
2. دستگاهی که به کمک امواج الکترومغناطیس، صوت یا تصویر قابل دریافت منتشر می‌کند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

اسم

mittente

انگلیسی

transmitter

• transmissive
• sender
• forwarder
• transreceiver
• transceiver
• consignor
• station break
• squad car
• self addressed
• omnidirectional
• handset