فرناز

فارسی

فَرناز یکی از نام‌های ایرانی برای دختران است. فرناز واژه‌ای فارسی است. این نام از دو بخش فر و ناز تشکیل شده است. فر مفهومی کهن و به معنای آن «پشتیبانی ایزدی» است. در ایران باستان می‌پنداشتند که خدا به برخی کسان نیرو و صفاتی ویژه عطا می‌کند که باعث پیروزی و بهروزی همیشگی ایشان می‌شود. البته اگر آن شخص (که معمولاً از پادشاهان ایران بود)، کردارهای ناشایستی انجام می‌داد و از خط الهی خارج می‌شد، فر خود را نیز از دست می‌داد. از آنجا که واژه فر در فارسی خیلی مواقع در عبارت «فر و شکوه» بکار رفته، امروزه بسیاری فر را در همان معنی شکوه می‌گیرند. بخش دوم این نام، یعنی ناز، به معنی رفتاری دلربا و عشوه‌گرانه است. در کل معنی فرناز را به تعبیر امروزی می‌توان به «کسی که دارای نازی باشکوه است» معنی کرد.

اسم

1. فرناز

1. شکوه‌‌زیبایی