فرنج

فارسی

(فِ رِ)

اسم

1. نیم تنة نظامی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(فُ رُ)

اسم

1. پیرامون دهان، گرداگرد دهان.

منابع

• فرهنگ لغت معین