فرّه‌موبدان

فارسی

ریشه‌شناسی

• شاهنامه

آوایش

• /فِرّه/موبدان/

اسم مرکب

فرّه‌موبدان

1. از اصطلاحات دینی زرتشتی که کمتر در شاهنامه یاد شده در برابر فرّه ایزدی.

   همه نیک نامند تا جاودان/ بمانند با فرّهٔ موبدان «فردوسی»

منابع

• شاهنامه