فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • پارسی باستان

آوایش

ویرایش
  • /فَرین/

فرین

  1. دارای فرّ و شکوه، نام یکی از دختران اَشوزرتشت.
    ‎فرین: فر (نور ایزدی، جلال و شکوه) + ین نسبت مانند سیمین (نقره‌ای): سیم (نقره) + ین نسبت، مانند زرین (طلایی): زر (طلا) + ین نسبت،
  2. به معنای مزیّن به فر ایزدی، دارای جلال و شکوه

مترادف‌ها

ویرایش