فسوسی

فارسی

ریشه‌ لغت

• شاهنامه

آوایش

• /فُسوسی/

اسم

فسوسی

1. منسوب به فسوس، افسوس خوردن. حسرت بردن.

   جهانا سراسر فسوسی و باد/ به تو نیست مرد خردمند شاد. «فردوسی»

منابع

• شاهنامه