قؤشه

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /قُشهَ/

اسم

قؤشهَ

1. مترادف دوقلو در زبان فارسی، که بجز نوزاد انسان که عککستایه گفته می‌شود، در مورد تمام اشیاء و پدیده‌ها صرف می‌گردد.

   قؤشهَ داغ.

   کوه دوقلو.

منابع

• فرهنگ شمس