قباق

(قَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• ترکی

اسم

1. قپا

قید

1. قپ

قید

1. قب

قید

1. قاپوق: چوبی بلند و عظیم که در میان میدان‌ها نصب کنند و بر فراز آن حلقه‌ای از طلا یا نقره وضع نمایند و سواران از یک جانب میدان اسب دوانیده به پای قباق که رسند همچنان که اسب در دویدن است تیر در کمان نهاده حوالة حلقه کنند و هرکس که آن حلقه را بهتر زند حلقه از آن او باشد.

منابع

• فرهنگ لغت معین