قرمز

(قِ مِ)

سنسکریت

صفت

سرخ، یکی از رنگ‌های سه گانة اصلی.

منابع

فرهنگ لغت معین

رنگ قرمز

فارسی

ریشه‌شناسی

پهلوی

واژه ( قرمز ) در پارسی برگرفته از واژگان ( کرمیر، کرمست ) در زبانِ پارسی میانه - پهلوی بوده است که این واژگان نیز خود برگرفته از واژه اوستاییِ ( کِرِما ) به چمِ ( کِرم worm ) بوده اند. نیاز به یادآوری است که در زبانِ انگلیسی نیز واژه ( crimson ) را داریم که به روشنی با واژه ( کرمیر، کرمست، قرمز ) از یک بُن و ریشه است.

( از دیدِ من، واژه ( کِرِم ) نیز با واژگانِ بالا از یک بُن و ریشه هست. )

پَسگشت ها ( references ) : در رویه یِ 382 از نبیگِ ( فرهنگِ واژه های اوستا ) و رویه هایِ 50، 129، 176 از نبیگِ ( فرهنگنامه کوچک پهلوی ) نوشته یِ ( دیوید مک کنزی ) داریم:

صفت

رنگ: قرمز ،سرخ

برگردان‌ها

انگلیسی: red ایتالیایی: rosso

ایتالیایی

صفت

rosso

انگلیسی: vinaceous