قهستانی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /قُهِستانی/

صفت نسبی

قهستانی

1. مربوط به قهستان، اهل قهستان.

   آن مرد گفت پس بخواب و پس از اینکه صبح شد تو را نزد شیرزاد قهستانی خواهیم برد. «خداوند الموت»