فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • عربی

آوایش ویرایش

  • /قَیق/

  اسم صوت ویرایش

قیق

  1. فریاد و آواز بلند. صدای بلند مرغ و خروس.

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس

زبان دیگر ویرایش

 
پشگل بُز یا گوسفند
  • بهاری

آوایش ویرایش

  • /قَی‌ق/


  اسم ویرایش

قیق

  1. مترادف پشگل زبان فارسی، که در دنیای قدیم بسیار اهمیت داشته است و هیمه زمستان‌های سرد را تشکیل می‌داده است.
    ظاهراً کلمه دقیق و حتی دقیقه به سبب ظرافت و مهندسی که قَیق داشته از آن اقتباس شده است.