لااله الاالله

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /لا اِلٰهَ اِلّا الله/

لااله‌الاالله

1. حقیقت توحید. جمله‌ای است به معنی (نیست خدایی مگر الله) که نخستین جمله اعتقادی اسلام.

   ای خداوند مقصود تو از رکن اوّل دین چیست؟ حسن‌صباح گفت منظور من لااله‌الاالله است.‌ «خداوند الموت»

استعاره

1. در فارسی هنگام بروز واکنش‌های عاطفی (خشم، ناخشنودی، تعصب، ترس، استیصال و...) بیان می‌شود.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین