مانوس

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مأنوس/

صفت

مانوس

1. خو گرفته، انس گرفته، عادت کرده.

   گربه چند دانه خال مربع بی‌نظم ... در پشت داشت و پهلو ... بسیار مأنوس و با وقار و متین بود. «حمدالله مستوفی»

---

ترجمه
انگلیسی: habitue familiar bizarre acclimate

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین