مایل‌بودن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /مایِل/بودَن/

اسم مرکب

مایل بودن

1. منسوب به مایل؛ دوست‌دار و خواهان کسی یا چیزی شدن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها
ایتالیایی: pendere

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن