مجبور

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /مَجبور/

صفت

مجبور

1. ویژگی آنکه به انجام کار یا پذیرش وضعیتی وادار می‌شود. ناگزیر، به زور بر کاری واداشته شده. مقابل مختار.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها
انگلیسی: bound up oblige impel have force bayonet

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین