فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /مُحاوِره/کردَن/

  مصدر لازم ویرایش

محاوره‌کردن

  1. گفتگو‌ کردن.
    با او نمی‌تواند روان و آسان محاوره کند. «مینوی»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن