مخلف

(مُ لِ)

عربی

(اِ

(اِ

فارسی

1. آن که کسی را جانشین خود کند، جانشین کننده.
2. آن که وعدة خلاف کند.
3. در فارسی: کبوتر بچه‌ای که پر بر پایش رسته باشد.
4. پسر خوش شکل.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ خَ لِّ)

1. آن که چیزی را از خود بجا می‌گذارد.
2. آنکه کسی را خلیفه و جانشین خود کند.

منابع

• فرهنگ لغت معین