مسخ

فارسی

ریشه لغت

عربی

آوایش

• /مَسْخ/

مصدر متعدی

مسخ

1. وضع یا فرایند تبدیل موجودی به موجودی پست‌تر و زشت.
2. دگرگون سازی. دگرگون‌کردن‌ صورت و برگرداندن آن بصورت زشت‌تر، و کسی‌ که‌ تغییر شکل‌ یافته‌ و بصورتی زشت در آمده‌باشد.
3. برگرداندن صورتی بصورت زشت تر دیگر گون ساختن.
4. بسیار غلط نوشتن.

صفت

1. کسی که بصورت زشت تر در آمده، ممسوخ.
2. تعلق روح انسانی است، بعد مفارقت از بدن خود، به‌بدن حیوانی تماسخ.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
ایتالیایی: metamorfosi انگلیسی: transshape

منابع

• فرهنگ لغت معین