مشعربر

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مُشعِر/بَر/

اسم مرکب

مشعربر

1. منسوب به مشعر. آگاه کننده از، خبر دهند از.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: representative

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن