معمر

(مُ عَ مَّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. سالخورده، کسی که عمر طولانی کرده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. آبادان، معمور.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

long lived