مفرغ

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [مِف/رَغ]

اسم

مفرغ

1. برنز، ترکیبی است از مس و روی به رنگ‌های مختلف سرخ، سرخ کم رنگ و نارنجی، زودتر از مس ذوب می‌شود و در مجسمه سازی و ساختن ادوات دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

   مفرغ در این آوایش از دو اصطلاح مِف - رَغ شکل گرفته و بخش اول را باید به مفت فارسی یعنی ناچیز و بی‌ارزش توصیف نمود.

ریشه شناسی۲

• نیاهندوایرانی
• [مُف/رَغ]

صفت

1. ریخته شده، چنان‌که‌طلای گداخته در غالب.

   مفرغ در این ترکیب کهن‌تر از واژ‌های همسان است و مُف هنوز هم بجای مفت در صحبت‌ها مسموع می‌گردد.

ریشه شناسی۳

• عربی
• [مُفَر/رَغ]

صفت

1. خالی کننده.
2. واریز کننده حساب.

واژه‌های مشتق شده

• مفرغ‌ لرستان

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: pewter gunmetal bronze patine patina ormolu minoan

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-96-7