ممد

فارسی

ریشه شناسی

• فارسی

آوایش

• [مَمَد]

اسم

ممد

1. در گفتگوی عامیانه به جای محمد صرف می‌شود. ممدآقا به جای محمدآقا.

ریشه شناسی۲

• بهاری

آوایش

• [مَم/مَد]

اسم

1. در محاوره و گفتگو به جای محمد،

   محمد به صور مختلف در گویش بهاری مسموع می‌شود ممّد، مُحه، محمّد، ماحمّد.

ریشه شناسی۳

• عربی

آوایش

• [مُمِد]

اسم

1. یاری دهنده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی' synergetic
• adjuvant

{{ترجمه-پایین}