مهتری

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /مِهتری/

حاصل مصدر

مهتری

1. عمل و شغل مهتر.

   بزرگی که فرجام او تیره‌ گیست/ بر آن مهتری بر بباید گریست «فردوسی»

2. (قدیمی): مهتر بودن، بزرگی، سروری.

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: well groomed

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ شاهنامه