میترا

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• میتره

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• مِیت/را/

اسم

میترا

1. از اسامی زنانه ایرانی.
2. فرشته موکل بر مهر و محبت، فرشته راستی و عهد و پیمان، مظهر روشنایی و فروغ.

زبان دیگر

ریشه لغت

• اوستایی

آوایش

• /میترا/

اسم خاص

1. (ادیان): از خدایان معنوی و غیر جسمانی و نیکوکار زرتشتی منقول در خرده اوستا.

   میترا، میتره، میثره، میترائیسم ، مهرپرستی، تلفظ یک مفهوم از چند زبان یا لهجه مختلف است.

2. میترائیسم، با کیش‌مهر یا آیین‌مهر که فریدون آورده بود، یعنی مِهر همسان است.

––––

برگردان‌ها

• نویسه انگلیسی و یونانی

• انگلیسی: mithra
• mithra(s)
• یونانی باستان: miϑra

• ترجمه انگلیسی

• انگلیسی: god

منابع

• فرهنگ لغت معین
• تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6