نابغه

(بِ غِ)

عربی

نابغَة (اِ)

فارسی

1. بزرگ، بزرگوار.
2. کسی که دارای هوش و استعداد فوق‌العاده باشد.

جمع

1. نوابغ.

منابع

• فرهنگ فارسی معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

• genio
• prodigio

انگلیسی

• genius
• wizard