نار
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- عربی
- از عربی ن و ر (n-w-r); از سامی پیشین *nūr-. با آرامی נוּר («آتش»)، که از آن مشتق عبری נוּר (نور، «آتش درخشان») است.
آوایش ویرایش
- /نار/
اسم ویرایش
نار
- در گویش بهاری به انار، نار گفته میشود.
- مخفف انار.
ریشه شناسی۲ ویرایش
اسم ویرایش
زبان دیگر ویرایش
- عربی
اسم ویرایش
––––
برگردانها ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین