نبرده

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [نبرده]

صفت

نبرده

1. دلیر، جنگجو. شجاع، دلیر.

   ازان پس چو آگاه شد توس و گیو ..... ز ایران نبرده سواران نیو

منابع

• فرهنگ لغت معین
• شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5

ریشه شناسی۲

• بهاری

آوایش

• [نَبردِ]

اسم

1. چطوره، چجوره. چه جوریه.
2. گِروما نبرده.
3. ببینم چطوره.

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: hashivar