نبیذ

فارسی

ریشه‌ لغت

• شاهنامه

آوایش

• /نَبیذ/

اسم

نبیذ

1. شکل پارسی نبید

   نبیذ آر و رامشگران را بخوان/ به پیمای جام و بیارای خوان «فردوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ شاهنامه