نرگدا

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /نر/گِدا/

اسم مرکب

نرگدا/

1. گدای پررو، گدای یال و کوپال‌دار و بی‌شرم و بی‌ادب.
2. (گفتگو): خسیس.

مترادف ها

• گدا
• گدای سامره

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن