نطع

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /نَطع/

اسم

نطع

1. فرش چرمین که محکوم به اعدام را در حضور خلیفه روی آن می‌نشاندند و گردن می‌زدند.
2. سفره‌ای از چرم که سر گناهکار را روی آن می‌بریدند.
3. بساط فرش چرمی که روی آن می‌نشینند، سفره ، خوان.

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن