نقش بستن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /نَقش/بَستَن/

اسم مرکب

نقش‌بستن

1. شکل گرفتن، متصور شدن.

فعل

1. آفریدن، رقم زدن.

منابع

• فرهنگ لغت معین