نوان

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /نَوان/

صفت فاعلی

نوان

1. خرامان. لرزان، جنبان. سست و ناتوان. نالان.

   فریدون سر شاه پور جوان/ بیامد به بر بر گرفته نوان «فردوسی»

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه