نوش‌آذر
فارسی
ویرایشریشهشناسی
ویرایش- شاهنامه
آوایش
ویرایش- /نوش/آذر/
اسم
ویرایش
نوش‌آذر
- نام یکی از فرزندان اسفندیار که هنگام زندانی وی، از او در دژ مراقبت می‌کرد.
- یکی مایه‌ور پور اسفندیار/ که نوش‌آذرش خواندی شهریار «فردوسی»
نام‌‌جا
ویرایش
- آتشکده نوش‌آذر، نیایشگاه مشهوری در شهر بلخ بود، که در دوره‌های بعد نیایشگاه ادیان، بویژه در زمان کوشانیان محل پرستش بودا شد.[۱]
پانویس
ویرایشمنابع
ویرایش- فرهنگ شمس/ شاهنامه