های‌و‌هوی

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /هایُ/هوی/

اسم مرکب

های‌و‌هوی

1. شور و غوغا، هیاهو. ناله و افغان در مصیبت و ماتم.

   سپه داغدل شاه با های و هوی/ سوی باغ ایرج نهادند روی «فردوسی»

منابع

• فرهنگ لغت معین