هزمان

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /هَزمان/

قید

هزمان

1. هر زمان، هر وقت، ناگهان.

   به کرسی به خشم اندر آورد پای/ همی گفت و برجست هزمان ز جای «فردوسی»

منابع

• فرهنگ لغت معین