هوبره

فارسی

(بَ رِ)

ریشه‌شناسی

از فارسی میانه hōrparrag / *hūrparrag*، ضبط در رساله خسرو و ریدک.

اسم

1. پرنده‌ای است وحشی و حلال گوشت، بزرگتر از مرغ خانگی با گردن دراز و بال‌های زردرنگ و خال دار.

منابع

• فرهنگ لغت معین